Westworld : Season 1(2016)

Όσα κι αν υποθέταμε ότι θα μας προσφέρει αυτή η σειρά πριν βγει στον αέρα, έμοιαζαν τόσο μικρά σε σχέση με αυτό που γεννήθηκε. Κι αυτό που γεννήθηκε είναι ο ορισμός του σπουδαίου.

Σκηνοθετικά, το Westworld είναι το λιγότερο πανέρμορφο. Η σχεδόν μηχανική, αποστασιοποιημένη γοητεία του κόσμου των ανθρώπων, όπου κυριαρχούν τα ουδέτερα χρώματα, οι σκοτεινοί, υπόγειοι χώροι και οι έμμεσες, κρυφές και καταπιεσμένες σχέσεις, έρχεται σε άμεση αντίθεση με τον ανοιχτό, επικών διαστάσεων και φυσικής ομορφιάς χώρο των ρομπότ/ατραξιόν, που περιμένουν την σκληρή τους μοίρα για την διασκέδαση των επισκεπτών.

Με μια ιδιαίτερη σκοτεινή ατμόσφαιρα και μια τολμηρή πλοκή, το "Westworld" μάλλον θα μπαίνει από εδώ και πέρα σε κάθε "best of" λίστα.

Το 'Westworld', έστω κι αν πολύ συχνά τεστάρει την υπομονή και τις αντοχές του θεατή, μοιάζει να εξελίσσεται σε ένα αληθινά μοναδικό είδος συναρπαστικής σειράς: Εκείνης που καθώς αναπτύσσεται, βάζει διαρκή ερωτηματικά στην ίδια της την ύπαρξη. Είναι ΟΚ να μην είσαι σίγουρος τι βλέπεις- το 'Westworld' εξερευνά τον κόσμο του, φυτεύοντας παντού αβεβαιότητα.

Είναι μια σειρά που όσο καμία άλλη έως τώρα στα χρονικά της καλωδιακής τηλεόρασης φλερτάρει με τις ιστορίες της Γένεσης μα και του Παράδεισου. Της Κόλασης, μα και των 10 Εντολών παιγμένων από την ανάποδη: γιατί εδώ είναι φαρουέστ, μωρό μου.

Μια πολύ καλή σειρά και με το φινάλε της σεζόν με άφησε με πολύ αγωνία για την συνέχεια!

Οπτικά είναι εντυπωσιακή και το φιλοσοφικό ερώτημα αν τα ρομπότ εκτός από λύση σε πολλά καθημερινά προβλήματά μας θα επιφέρουν και την καταστροφή μας είναι πιο επίκαιρο σήμερα από το 1973. Η τελειότητα μπορεί όμως να είναι και βαρετή, οπότε τώρα που περάσαμε από τις συστάσεις περιμένουμε το «Westworld» να αφοσιωθεί σε όλα αυτά που από ένα φαντασμαγορικό πρότζεκτ θα το κάνουν μια πολύ καλή σειρά.

Ένας ψυχρός και χωρίς αισθήματα κόσμος όπου οι μηχανές που δημιουργούνται ως δική μας εικόνα, αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα μίας χρήσης τα οποία υφίστανται κακομεταχείριση ....  Τα ρομπότ και οι καουμπόιδες είναι δύο είδη που χρησιμοποιούνται ως οικοδεσπότες της Westworld, και τα μεγάλα μυστικά τους είναι αυτά που ο θεατής θα περιμένει να διελευκανθούν σε κάθε επεισόδιο. Ουσιαστικά το κλειδί της επιτυχίας στο Westworld δεν είναι τόσο πολύ αυτό που δείχνει στο κοινό του, αλλά αυτό που του κρύβει.

Παραδίνει σκληρές εικόνες που ως τώρα δεν δημιουργούν και αντίστοιχα συναισθήματα, καθώς ξέρουμε πως όλα είναι ρομπότ. Το στοίχημα θα είναι η συναισθηματική συμμετοχή του θεατή σε κάτι -ακόμα- γυαλιστερό και εντυπωσιακό, ακόμα όμως χωρίς καρδιά και ψυχή.

Η βασική ιδέα του Westworld εξαντλείται στο πρώτο επεισόδιο, καθώς είναι τόσο θεμελιώδης και συγκροτημένη που δεν χρειάζεται σκηνοθετικές φιοριτούρες για να ειπωθεί. Όταν όμως ο στόχος είναι ένα σύνολο από επεισόδια, που πρέπει να κρατήσουν το κοινό σε εγρήγορση για μερικά χρόνια, τότε το σύμπαν της ταινίας υποχωρεί και δίνει τη θέση του στα κέφια των σεναριογράφων.