Η Άνα, που γίνεται 30 χρονών ανήμερα Πρωτοχρονιάς, μένει σε ένα κοινόχρηστο διαμέρισμα, δεν της αρέσει η δουλειά της και πορεύεται κάνοντας διαρκώς νέες φιλίες. Ο Όσκαρ που γίνεται κι αυτός 30 την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, είναι επαγγελματίας γιατρός, έχει πιστούς φίλους, μια υποθήκη και μια σχέση στον αυτόματο. Το βράδυ όμως που οι δυο τους γίνονται 30, συναντιούνται, ερωτεύονται και ξεκινούν μια σχέση που θα διαρκέσει δέκα χρόνια.
Τα Σαγόνια του Μονομάχου
Με αφορμή την τελευταία ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ θυμάμαι την έκπληξή μου όταν άκουσα για πρώτη φορά από έναν ξεναγό για τις αναπαραστάσεις ναυμαχιών που πραγματοποιούνταν στο Κολοσσαίο της Ρώμης. Γέμιζαν την αρένα με νερό και χρησιμοποιούσαν μινιατούρες πλοίων γεμάτα με κατάδικους, αιχμαλώτους πολέμου και φυσικά σκλάβους που πολεμούσαν μέχρι θανάτου. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι έστηναν σκηνικά που αναπαριστούσαν νησιά, ακτές ή ακόμα και ολόκληρες πόλεις. Ο Σκοτ τουλάχιστον σ' αυτό το θέμα είναι ιστορικά ακριβής. Τώρα όσον αφορά τους καρχαρίες, μου φαίνεται κάπως απίθανο, καθώς ναι μεν αρκετοί πλούσιοι Ρωμαίοι είχαν πρωτόγονα ενυδρεία-δεξαμενές με θαλασσινό νερό, αλλά δεν υπάρχει καμιά τέτοια αναφορά από ιστορικούς ή φυσιοδίφες. Εντάξει, μικρό το κακό. Ρίντλεϊ Σκοτ, συγχωρημένος!
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση