Η Άνα, που γίνεται 30 χρονών ανήμερα Πρωτοχρονιάς, μένει σε ένα κοινόχρηστο διαμέρισμα, δεν της αρέσει η δουλειά της και πορεύεται κάνοντας διαρκώς νέες φιλίες. Ο Όσκαρ που γίνεται κι αυτός 30 την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, είναι επαγγελματίας γιατρός, έχει πιστούς φίλους, μια υποθήκη και μια σχέση στον αυτόματο. Το βράδυ όμως που οι δυο τους γίνονται 30, συναντιούνται, ερωτεύονται και ξεκινούν μια σχέση που θα διαρκέσει δέκα χρόνια.
Θέλω να δω τον Πάπα
Ανάμεσα σε όλες τις ταινίες που σχολιάζουν την εκλογή Πάπα, ένα μικρό επεισόδιο από τη σπονδυλωτή ταινία Μοντέρνα Τέρατα (μπορεί και να μη θυμάμαι καλά) του 1977 ξεχωρίζει για μένα. Σε λίγα μόλις λεπτά, βλέπουμε έναν καρδινάλιο να προσποιείται πως είναι στα τελευταία του, πείθοντας τους υπόλοιπους, που σκοτώνονται μεταξύ τους, να τον ψηφίσουν σαν προσωρινή λύση ανάγκης και τελικά... εκλέγεται Πάπας. Η σάτιρα είναι κοφτερή, η ειρωνεία διαυγής, και η ματιά στο παιχνίδι εξουσίας μέσα στην Εκκλησία, πιο επίκαιρη από ποτέ. Από τις πιο εύστοχες στιγμές του ιταλικού σπονδυλωτού σινεμά.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση