Καλοκαίρι του 1974, Αμμόχωστος. Η επιχείρηση «Αττίλας 2» μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή. Η νεαρή Χριστίνα τρέχει πανικόβλητη με το μωρό της στην αγκαλιά για να σωθεί από τους τουρκικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Το ωστικό κύμα μιας βόμβας που σκάει πολύ κοντά της, την ρίχνει στο έδαφος και χάνει τις αισθήσεις της. Όταν συνέρχεται, το μωρό της έχει χαθεί και κανείς δεν γνωρίζει τι έχει απογίνει.
Υπάρχει στ΄αλήθεια η αλήθεια;
Οι βιογραφικές ταινίες και τα βιογραφικά βιβλία συχνά αναμιγνύουν γεγονότα και φαντασία, διαμορφώνοντας αφηγήσεις που, αν και εντυπωσιακές, μπορεί να αλλοιώνουν την προσωπικότητα του βιογραφούμενου. Ίσως τα ντοκιμαντέρ που βασίζονται σε πλάνα αρχείου προσφέρουν μια πιο αυθεντική εμπειρία αλλά και πάλι, η απόλυτη ουδετερότητα είναι δύσκολο να επιτευχθεί, καθώς κάθε αφήγηση επηρεάζεται από την οπτική του δημιουργού. Αν υπάρχει βέβαια απόλυτη ουδετερότητα. Τέλος πάντων, όλα αυτά για να καταλήξω ότι δεν θα δω την Maria. Θα προτιμήσω ν' ακούσω μερικές φορές ακόμα την ζωντανή ηχογράφηση της Casta Diva από την εμφάνισή της στο Palais Garnier το 1958, ελπίζοντας ότι η φωνή της θα μου μεταφέρει αυτό που εγώ φαντάζομαι σαν αλήθεια.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση