Tρεις δεκαετίες από το ξέσπασμα της πανδημίας που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, μια ομάδα επιζώντων ζει σε ένα μικρό νησί που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με μια μοναδική, ισχυρά φυλασσόμενη γέφυρα. Όταν ένας από την ομάδα φεύγει από το νησί για μια αποστολή στην καρδιά της ηπειρωτικής χώρας, ανακαλύπτει μυστικά, θαύματα και φρικαλεότητες που έχουν μεταλλάξει όχι μόνο τους μολυσμένους αλλά και άλλους επιζώντες.
Θα χρειαστούμε μια μεγαλύτερη βάρκα
Είδα για πρώτη φορά Τα Σαγόνια του Καρχαρία το καλοκαίρι του 1976. Δεν ήταν, βέβαια, η πρώτη ταινία που είχα δει, αλλά έτσι μου φάνηκε. Σαν να ήταν η πρώτη φορά που ο κινηματογράφος έπαψε να είναι εικόνες και έγινε εμπειρία. Η ένταση, η μουσική, το υπονοούμενο του κινδύνου ήταν πιο ισχυρά από οτιδήποτε είχα δει μέχρι τότε. Το καλοκαίρι εκείνο μπήκα στη θάλασσα μέχρι τα γόνατα. Τελικά ο κινηματογράφος μπορεί να γίνει επιδραστικός, ιδιαίτερα αν είσαι έφηβος, όπως ήμουν εγώ τότε.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση