Μια νύχτα σε έναν σχεδόν άδειο ουρανοξύστη στο σύγχρονο Λονδίνο, ο Άνταμ συναντά τυχαία έναν μυστηριώδη γείτονα, τον Χάρι, και η καθημερινότητά του αλλάζει. Καθώς η σχέση μεταξύ τους εξελίσσεται, ο Άνταμ κατακλύζεται από μνήμες του παρελθόντος και βρίσκεται να επιστρέφει στην επαρχιακή πόλη όπου μεγάλωσε και στο σπίτι της παιδικής του ηλικίας, όπου μοιάζει να ζουν ακόμα οι γονείς του, όπως ακριβώς τη μέρα που σκοτώθηκαν, πριν από 30 χρόνια...
Ας το εξηγήσει κάνας άλλος
Υπάρχουν δυο τρεις ηθοποιοί και σκηνοθέτες που δεν τους μπορώ. Προσοχή, δεν ισχυρίζομαι ότι δεν είναι καλοί. Απλώς δεν είναι το γούστου μου και μάλλον έχω κακό γούστο. Έτσι όταν στην παρέα έπεσε η πρόταση για το Φιλί της Γυναίκας Αράχνης, αντέδρασα. Δεν την μπορώ την Τζένιφερ Λόπεζ. Ναι, το ξέρω οι περισσότερες κριτικές την επαινούν, μέχρι και για τα Όσκαρ την υπολογίζουν, αλλά δεν... Και όταν ένας φίλος με ρώτησε πως εξηγώ αυτή την παραξενιά μου, θυμήθηκα τον Χρήστο Ευθυμίου στο Ένας Βλάκας και Μισός: Δεν το εξηγώ. Γιατί να το εξηγήσω;
Ηρ. Μπαλτάς
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση