Η τραγική φιγούρα ενός φιλήσυχου γαιοκτήμονα που αναγκάστηκε να γίνει δολοφόνος, το μεγάλο ζήτημα του «δίκαιου» εγκλήματος και της αυτοδικίας, και το αίμα που δεν προϋποθέτει απαραίτητα οικογενειακό δεσμό, οδηγούν την ιστορία σε νέα μονοπάτια και ένα νέο «θρίλερ» για τη ζωή της Εύας. Όλοι οι ήρωες της σειράς έρχονται αντιμέτωποι με τα δικά τους διλήμματα και την έρημη χώρα του καθενός τους.
Θέλω να δω τον Πάπα
Ανάμεσα σε όλες τις ταινίες που σχολιάζουν την εκλογή Πάπα, ένα μικρό επεισόδιο από τη σπονδυλωτή ταινία Μοντέρνα Τέρατα (μπορεί και να μη θυμάμαι καλά) του 1977 ξεχωρίζει για μένα. Σε λίγα μόλις λεπτά, βλέπουμε έναν καρδινάλιο να προσποιείται πως είναι στα τελευταία του, πείθοντας τους υπόλοιπους, που σκοτώνονται μεταξύ τους, να τον ψηφίσουν σαν προσωρινή λύση ανάγκης και τελικά... εκλέγεται Πάπας. Η σάτιρα είναι κοφτερή, η ειρωνεία διαυγής, και η ματιά στο παιχνίδι εξουσίας μέσα στην Εκκλησία, πιο επίκαιρη από ποτέ. Από τις πιο εύστοχες στιγμές του ιταλικού σπονδυλωτού σινεμά.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση