Η οικογένεια Μπαλσάνο γιορτάζει τα τελευταία της Χριστούγεννα στην πατρική εστία, αφού η πώληση του σπιτιού έχει κρυφά δρομολογηθεί. Όλα τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του Δυτικού κόσμου όπως ξέρουν καλύτερα: με άφθονο φαγητό, οικεία πρόσωπα και άνευ όρων παράδοση στο απόλυτο τίποτα... Την ίδια στιγμή, δύο από τα νεαρά μέλη της οικογένειας κάνουν τη δική τους μικρή επανάσταση.
Θέλω να δω τον Πάπα
Ανάμεσα σε όλες τις ταινίες που σχολιάζουν την εκλογή Πάπα, ένα μικρό επεισόδιο από τη σπονδυλωτή ταινία Μοντέρνα Τέρατα (μπορεί και να μη θυμάμαι καλά) του 1977 ξεχωρίζει για μένα. Σε λίγα μόλις λεπτά, βλέπουμε έναν καρδινάλιο να προσποιείται πως είναι στα τελευταία του, πείθοντας τους υπόλοιπους, που σκοτώνονται μεταξύ τους, να τον ψηφίσουν σαν προσωρινή λύση ανάγκης και τελικά... εκλέγεται Πάπας. Η σάτιρα είναι κοφτερή, η ειρωνεία διαυγής, και η ματιά στο παιχνίδι εξουσίας μέσα στην Εκκλησία, πιο επίκαιρη από ποτέ. Από τις πιο εύστοχες στιγμές του ιταλικού σπονδυλωτού σινεμά.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση