Είμαστε στο 1962 και η NASA προσπαθεί να στείλει έναν άνθρωπο στη σελήνη. Σε μια απόμακρη γωνιά της Σιβηρίας, ένας Σοβιετικός κοσμοναύτης κατευθύνεται στην άλλη κατεύθυνση. Ο Σύντροφος Ivan Ivanovich πέφτει σε ένα ανενεργό ηφαίστειο μέσα στην κάψουλα εξερεύνησής του, το Little Orpheus, για να εξερευνήσει το κέντρο της γης. Γρήγορα εξαφανίζεται. Τρία χρόνια αργότερα αναδύεται, υποστηρίζοντας ότι έχει σώσει τον κόσμο.
Οι άνθρωποι δημιουργούν την ιστορία τους, αλλά όχι οικειοθελώς, ούτε με προσωπική βούληση.
Με τον Ρίντλεϊ Σκοτ δεν είμαι αντικειμενικός. Οι ταινίες Άλιεν (1979) και Blade Runner (1982) έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωσή μου ως θεατή και ως εκ τούτου ούτε καν για τον Συνήγορο (The Counselor, 2013) μπορώ να πω κακή κουβέντα. Ο Ναπολέων είχε αντιφατικές κριτικές στην Ελλάδα (από 10 έως 80/100, με τελικό βαθμό 55/100), ενώ καλύτερα τα πήγε στο εξωτερικό (67/100 στο IMDB και 60% στο Rotten Tomatoes). Πολλοί στάθηκαν στις ιστορικές ανακρίβειες και στο αδύναμο σενάριο της ταινίας. Τέλος πάντων, ο καθένας δικαιούται να έχει τη γνώμη του. Εμένα η ταινία μου άρεσε. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι με βάση τα λίγα ιστορικά βιβλία που διάβασα θεωρώ τον Ναπολέοντα έναν λίγο πολύ γελοίο και κομπλεξικό τύπο που αιματοκύλισε την Ευρώπη. Και νομίζω ότι αυτό πιστεύει και ο Σκοτ.
Ηρ. Μπαλτας
Θα πρέπει να συνδεθείτε πρώτα. Σύνδεση