Θα χρειαστούμε μια μεγαλύτερη βάρκα
Είδα για πρώτη φορά Τα Σαγόνια του Καρχαρία το καλοκαίρι του 1976. Δεν ήταν, βέβαια, η πρώτη ταινία που είχα δει, αλλά έτσι μου φάνηκε. Σαν να ήταν η πρώτη φορά που ο κινηματογράφος έπαψε να είναι εικόνες και έγινε εμπειρία. Η ένταση, η μουσική, το υπονοούμενο του κινδύνου ήταν πιο ισχυρά από οτιδήποτε είχα δει μέχρι τότε. Το καλοκαίρι εκείνο μπήκα στη θάλασσα μέχρι τα γόνατα. Τελικά ο κινηματογράφος μπορεί να γίνει επιδραστικός, ιδιαίτερα αν είσαι έφηβος, όπως ήμουν εγώ τότε.
Ηρ. Μπαλτας
