11-11 Memories Retold(2018)

Όσο υπάρχουν τέτοιες προσπάθειες, όπου περιγράφεται ένας πόλεμος αλλά οι πρωταγωνιστές δεν κρατούν καν όπλο, όπου το θέμα δεν είναι οι εκρήξεις αλλά το αίμα που ακολουθεί αυτές, όπου οι "άλλοι" δεν είναι κακοί αλλά απλοί άνθρωποι σαν εμάς, που ζουν τη δική τους τραγωδία, εξακολουθεί να υπάρχει ελπίδα και ένας ακόμα σημαντικός λόγος αυτό το μέσο να συνεχίζει να ανθεί.

Δυνατές ερμηνείες, υποβλητική καλλιτεχνική διεύθυνση και μια ιστορία που θα χαραχτεί βαθιά στην μνήμη κάθε παίχτη. Ο καλύτερος δυνατός τρόπος με τον οποίο ένα 'παιχνίδι' μπορεί να μιλήσει για την φρίκη του πολέμου.

Ένας φόρος τιμής στην ανθρωπιά και στα θύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 11-11: Memories Retold είναι μια συγκινητική, αντιπολεμική ιστορία που στηρίζεται στη δυναμικότητα της αφήγησης και την ιδιαιτερότητα της αισθητικής του. Το κακό animation είναι το μοναδικό πταίσμα στο presentation, ενώ η ρηχότητα του gameplay οριοθετεί ένα πολύ φιλόδοξο, αξιομνημόνευτο project που θα ...μπορούσε και καλύτερα.

Μπορεί, συνολικά, το 11-11: Memories Retold να μην αποφεύγει τον εξωραϊσμό, κερδίζει όμως χάρη σε αυτόν, αφού κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από τη συνηθισμένη για τα δεδομένα του gaming. Θέλει να μείνει στο μυαλό του παίκτη όπως και η άτυπη χριστουγεννιάτικη ανακωχή των δύο πλευρών που συναντήθηκαν στη μέση του πεδίου της μάχης για να γιορτάσουν ως άνθρωποι πριν μετατραπούν ξανά σε τρομαγμένα ζώα.

Αποτελεί μια σύντομης διάρκειας (4-6 ωρών) ξεχωριστή εμπειρία, ικανή να συγκινήσει και να προβληματίσει τον παίκτη. Ενδεχομένως οι προσδοκίες να ήταν μεγαλύτερες, δεν παύει όμως να αποτελεί ένα αξιόλογο παιχνίδι-κραυγή προς την άγρια και άδικη φύση του πολέμου.

Σαν διαδραστική εμπειρία λειτουργεί άψογα, ξεχνάει όμως να είναι όσο παιχνίδι χρειάζεται και αυτό είναι κρίμα, γιατί τότε θα είχαμε να κάνουμε με κάτι κλασσικό, ίσως και αριστουργηματικό.