L.A. Noire(2011)

Είναι τρανό παράδειγμα του τι μπορεί και πρέπει να προσφέρει ένα σοβαρό video game στον παίκτη, δηλαδή να τον μεταφέρει σε έναν πιστευτό κόσμο και να τον κρατά καθηλωμένο εκεί. Προσπεράστε τις όποιες αδυναμίες του παιχνιδιού και τσιμπήστε το χωρίς δεύτερη σκέψη!

Ένας τίτλος must για όλους όσους αγαπούν τα ατμοσφαιρικά παιχνίδια με τις μυστηριώδεις υποθέσεις.

Το παιχνίδι σέβεται τον gamer, απαιτεί αφοσίωση, δίνει τεράστιο βάρος στην ιστορία και την απόδοσή της, και παίρνει στα σοβαρά όλα αυτά που άλλοι τείνουν να καταστήσουν γραφικά, διότι δεν τους εξυπηρετούν οικονομικά.

Οι εξαιρετικοί διάλογοι, οι πολλές και ενδιαφέρουσες αποστολές, το «άγριο» Los Angeles του 1946, αλλά και ο δολοφόνος που μπορεί να κρύβει μέσα του κάθε χαρακτήρας που θα συναντήσετε στο L.A. Noire αποτελούν λόγους αγοράς του τίτλου.

Δεν έχει replayability και ο συνδυασμός επαναλαμβανόμενου και κενού gameplay με αδικαιολόγητα κακής ποιότητας γραφικά, δεν φτάνει για να σώσει την ιστορία και το καλό voice acting που ξεπαραδιάστηκαν οι τύποι της Rockstar για βάλουν. Αντί για L.A. Noire, θα έπρεπε να λέγεται MotionScan Demo, καθώς μόνο αυτό ήταν το καινοτόμο και πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι του παιχνιδιού.