Επτά Χρόνια Φαγούρα(1955)

(The Seven Year Itch) | 

Κινηματογραφικά είναι ελαφρώς ξεπερασμένο και σαφώς... «παλιακό», αλλά κουβαλάει μέσα του μια αύρα από το Χόλιγουντ της χρυσής εποχής των studios, η οποία σχεδόν συγκινεί και σίγουρα γοητεύει από μόνη της.

Ενα διάσημο θεατρικό της εποχής γίνεται μια από τις όχι πιο σπουδαίες ταινίες του Μπίλι Γουάιλντερ - θύμα όχι μόνο της λογοκρισίας που τον εμπόδισε να είναι πιο τολμηρός, αλλά και της χιονοστιβάδας εν μέσω καύσωνα Μέριλιν Μονρό, εδώ σε μια από τις πιο θρυλικές της στιγμές.

H ταινία υπολείπεται της φήμης που την συνοδεύει ακόμα και σήμερα, όμως δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει κανείς την ικανότητα του Γουάιλντερ να συνδυάζει το ανάλαφρο με τον υπαρξιακό προβληματισμό, κι ας χτίζει τις κωμικές βινιέτες του πάνω στα «χαριτωμένα» τερτίπια ενός άντρα εν μέσω συζυγικού βαλτώματος.