Χαμένα Όνειρα(2025)
(Dreams) | Πρώτη προβολή: 25-09-2025
Βαγγέλης Βίτσικας
2025-09-20
Η νέα ταινία του Μεξικανού Μισέλ Φράνκο, δεύτερη διαδοχική συνεργασία του με την Τζέσικα Τσάστεϊν, είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του και μια βαθιά πολιτική δημιουργία, που, παρά τις όποιες αδυναμίες, περνά αποτελεσματικά το σαρδόνιο μήνυμά της.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
2025-09-16
Ο Φράνκο ισορροπεί θαυμαστά τον ερωτισμό με το δράμα στο «Dreams», χτίζοντας την πολιτική διάσταση της γνώριμης, πάντα πολύπλοκης υπόθεσης με υπομονή και εγκράτεια που σε απορροφά.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
2025-09-18
Τη σεξουαλικη σχέση ανάμεσα σε μια πάμπλουτη κληρονόμο Αμερικανίδα κι ένα φτωχό, φιλόδοξο Μεξικανό χορευτή, χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης Μισέλ Φράνκο για να θίξει θέματα όπως οι ταξικές διαφορές, το σεξ, το φύλο, ο έλεγχος, ο ρατσισμός και η μετανάστευση, στο καλογυρισμένο του μελόδραμα «Όνειρα», που πρωτοείδαμε στο φετινό φεστιβάλ του Βερολίνου.
Νίκος Δρίβας
Είναι ανά στιγμές είναι στιβαρή και καλοσκηνοθετημένη, σίγουρα θέλει να περάσει και κάποια μηνύματα αλλά έχει εμφανέστατα προβλήματα ρυθμού, συνοχής και αρκετών σκηνών που θα καταφέρουν να προβληματίσουν τους θεατές.
Δημήτρης Δανίκας
Η πιο αισθησιακή, τολμηρή με άφθονες σεξουαλικές σκηνές, εμφανίσεις της Τζέσικα Τσαστέιν-και ναι και όχι
Αιμίλιος Χαρμπής
2025-09-14
Αν κάτι κάνει εδώ το σύνολο ενδιαφέρον είναι αφενός τα σχόλια περί τάξης, μετανάστευσης κ.ο.κ. και αφετέρου η ερμηνεία της Τσαστέιν, η οποία έχει τον τρόπο να φωτίζει μοναδικά σχεδόν οποιονδήποτε χαρακτήρα της.
Joker
Ο Φράνκο κινηματογραφεί με ψυχρό βλέμμα, σχεδόν μπρεσονικό, αποφεύγοντας κάθε εύκολο συναισθηματισμό. Το βλέμμα αυτό μετατρέπει την αφήγηση σε ένα παιχνίδι προβολών και προκαταλήψεων.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Μια ιστορία αδιέξοδου «ταξικού έρωτα» αμπαλαρισμένη ως art house ταινία, πράγμα που σημαίνει μινιμαλισμό στους διαλόγους, σχεδόν μηδενική δράση και κάμερα που κουνιέται δίχως λόγο.
Χάρης Αναγνωστάκης
2025-09-10
Η ταινία κυλά άνευρα, με ένα τελικό ξεκάρφωτο βεβιασμένο κρεσέντο, που αφήνει ερωτηματικά για μία αμφίπλευρη τοξική σχέση και το πρωταγωνιστικό ζευγάρι εγκλωβισμένο στις δικές του προκαταλήψεις.
Χρήστος Μήτσης
2025-09-12
Άνευρο και μονοδιάστατο δράμα, το οποίο αφήνει τη δυναμική Τζέσικα Τσαστέιν να διαχειριστεί ένα ταξικά καταδικασμένο και απόλυτα προβλέψιμο love story.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Μετριότατο ερωτικό δράμα από τον άνισο μεξικανό σκηνοθέτη Μισέλ Φράνκο ο οποίος πριν από δύο χρόνια μας είχε δώσει την ωριμότερη ταινία του («Memory» και πάλι με την Τζέσικα Τσαστέιν) για να θυμηθεί και πάλι τον… κακό εαυτό του.
Παυλίνα Αγαλιανού
Μια αδιάφορη ταινία, με «κρυμμένο» ένα πολύ προφανές ταξικό περιεχόμενο.
Αγγελική Καρυστινού
2025-09-08
Αναμασώντας κλισέ γύρω από την υποκριτική φιλανθρωπία και την προσποιητή ευγένεια του δυτικού πολιτισμού, ο Φράνκο δεν καταφέρνει να σώσει την κατάσταση, αφήνοντας την Τσαστέιν να ποζάρει ψυχρή και αποστασιοποιημένη, σε έναν ρόλο που αδικεί τις ερμηνευτικές της δυνατότητες.
Νίκος Παλάτος
2025-09-04
Μονότονο δράμα με αλληγορικού τύπου πολιτικές προεκτάσεις, που σταδιακά χάνει κάθε σεναριακό ενδιαφέρον και στο φινάλε κάθε αξιοπιστία.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
2025-09-02
Φτηνιάρικη πολιτική αλληγορία από τον Μισέλ Φράνκο (“Μετά τη Λουσία”, “Μνήμη”) που χρησιμοποιεί για μια ακόμα φορά το εύκολο σοκ αντί ουσιώδους πολιτικής σκέψης.
