MaXXXine(2024)
Πρώτη προβολή: 04-07-2024
Ηλίας Φραγκούλης
2024-07-20
Ένα θαυμάσιο, χορταστικό σε δράση sequel, που σου επιτρέπει και να σκεφτείς, φλερτάροντας περισσότερο με την αφήγηση ενός αστυνομικού θρίλερ παρά με το απόλυτο horror (δίχως να χαρίζει κάστανα στο gore).
Μίλτος Τόσκας
Πολυαναμενόμενη η ταινία του Γουέστ αποζημιώνει τους λάτρεις του συγκεκριμένου κινηματογραφικού είδους.
Φωτεινή Λεβογιάννη
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας άκρως απολαυστικός σινεφίλ πολτός που ακόμα κι όταν αποτυγχάνει να σταθεί αντάξιος των φιλόδοξων προθέσεων του και να απορροφήσει επιδέξια όλα τα υλικά του σε ένα πιο ενιαίο μείγμα, δεν χορταίνεις να τον καταναλώνεις.
nikos fekkas
Πρόκειται για μια στιλάτη και άκρως προσεγμένη ταινία η οποία βλέπεται πολύ ευχάριστα αλλά υστερεί κάπως σε τρόμο!
Ζωή Δημητρίου
Το MaXXXine είναι έξυπνο. Είναι σάτιρα, είναι ταινία τρόμου, είναι και κωμωδία και έχει το πιο γαμάτο cast του καλοκαιριού.
Βαρβάρα Κοντονή
2024-07-18
Η horror τριλογία του Τάι Γουέστ ολοκληρώνεται με το «Maxxxine», έναν φόρο τιμής στο τρόμο-σινεμά των '80s και την εποχή της βιντεοκασέτας, το ιδανικό κλείσιμο μιας σειράς ταινιών που κανείς μας δεν ήξερε ότι χρειαζόταν.
Ευρυδίκη Βαλή Σαράφογλου
2024-07-16
Χάνει πολλούς πόντους όταν στέκεται δίπλα στους άρτιους προκατόχους της. Παρόλα αυτά χαρίζει για μια ακόμα φορά ένα ρεσιτάλ ερμηνειών και μια πομπώδη σκηνοθεσία από τον Ti West που αναδεικνύει την αγάπη αλλά και το μίσος του για τη βιομηχανία που υπηρετεί.
Κώστας Ζαλίγκας
Η αναπαράσταση της εποχής είναι όσο «βρόμικη» και «σκοτεινή» χρειάζεται για μια ταινία σαν κι αυτή και όλα αυτά βέβαια χρεώνονται στον Τάι Γουέστ που δείχνει σίγουρος για όσα θέλει κάθε φορά να μας μεταφέρει.
Παυλίνα Αγαλιανού
Μερικές φορές δεν είναι κακό να υποκύπτουμε στην ένοχη απόλαυση ενός καλογυρισμένου θρίλερ, κι ας μην είναι στα δικά μας μέτρα και σταθμά... Όμως για το είδος του είναι αρκετά καλό και σεναριακά και κινηματογραφικά.
Dimitris Dx
Σίγουρα το λιγότερο καλό μέρος από την Τριλογία του Ti West (με το Pearl να είναι ξεκάθαρα το καλύτερο) όμως αυτό δεν στερεί από το MaXXXine το απενοχοποιημένο φαν, την σινεφίλ ματιά απέναντι στον τρόμο και την horror cultίλα των 80ς, τον meta-σχολιασμό του hollywood και της λαμπερής φτήνιας του...
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Παρότι το πρώτο μέρος της ταινίας μαζεύει πολλά στοιχεία και κρατά την b-movie ενέργειά του σε ψηλούς τόνους, το φινάλε φαντάζει ισχνό και άσφαιρο, παρά τον θόρυβο και την αθροιστική του διάθεση – σαν να τρολάρει ένα φιλμικό concept που διακρίθηκε επειδή ποτέ δεν πήρε τον εαυτό του εντελώς σοβαρά.
Νίκος Τσαγκαράκης
Παρότι αυτή η τελευταία προσθήκη στην τριλογία του είναι η λιγότερο τρομακτική, τουλάχιστον παραμένει αισθητικά ενδιαφέρουσα κι ερμηνευτικά δυναμική, και ταυτόχρονα συνεπής στη ρητορική των δύο προηγούμενων μερών.
Ναταλία Πετρίτη
Το φινάλε της τριλογίας του Ti West είναι το πιο αδύναμο του franchise, παραμένει όμως απολαυστικό σινεμά.
Σοφία Αγαλιώτη
Το MaXXXine δεν προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καινούργιο. Αν μη τι άλλο, η συνθήκη είναι αρκετά συνηθισμένη. Αυτό που καταφέρει, όμως, με μεγάλη επιτυχία είναι να ψυχαγωγήσει.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Μπορεί να μην είναι ορθόδοξο, αλλά με έναν παράξενο τρόπο λειτουργεί.
Αχιλλέας Βασιλείου
Βίαιο και ταυτόχρονα διασκεδαστικό, το MAXXINE είναι το επιτυχημένο φινάλε της τριλογίας που βρήκε την Μία Γκοθ στα καλύτερα της, αιματοκύλισε ξανά την δεκαετία του 80 με επιτυχία, έχασε λίγο την έμπνευση του προς το τέλος και στην λύση του μυστηρίου αλλά κατάφερε να βρει την θέση του στο πάνθεον του λεγόμενου λαμπερού αλλά αιματοβαμμένου Χόλυγουντ.
Νίκος Δρίβας
Η ταινία μπορεί να μην έχει πάρα πολλές καταιγιστικές εξελίξεις από την αρχή, ωστόσο ακόμα και στα πιο απλά πράγματα θαυμάζεις τον τρόπο παιξίματος αλλά και τα έξυπνα twists με μερικές σκηνές που είναι αφάνταστα διασκεδαστικές.
Αιμίλιος Χαρμπής
2024-07-14
Η νέα τριλογία τρόμου του Τάι Γουέστ ολοκληρώνεται με ένα απολαυστικό στη μεγαλύτερη διάρκειά του φιλμ, το οποίο έχει και έντονα αυτοαναφορικό χαρακτήρα.
Αγγελική Καρυστινού
2024-07-12
Ο Γουέστ κάνει ακριβώς αυτό που θέλει: ένα slasher παλαιάς κοπής, με περιεχόμενα και νόημα που βάζει φωτιά στο σύστημα, αν και μας μπερδεύει κάπως με το θέμα της πίστης, το οποίο γίνεται ως και υπαρξιακό ζήτημα για τη Μαξίν.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
2024-07-06
Το φιλμ παρότι δεν συγκρίνεται με τα δύο πρώτα μέρη – ειδικά το «Χ»- είναι ένα αιχμηρό σχόλιο για το «ανθρωποφάγο Χόλιγουντ», το οποίο βλέπεται με μεγάλο ενδιαφέρον κυρίως χάρη στη χαρισματική πρωταγωνίστρια του.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
2024-07-08
Η Maxine είναι έτοιμη για όλα αλλά στραβοπατά στα πορνοπάπουτσα της στο άνισο σενάριο που μετά από το πρώτο μέρος (τα πρώτα 45 λεπτά), παραμερίζει το φόρο τιμής στα 70s και 80s και στρέφεται στο camp ακανθώδες αστυνομικό θρίλερ.
Χάρης Αναγνωστάκης
Ο Γουέστ θα διατηρήσει την παλιομοδίτικη φόρμα του, στήνοντας ένα slasher, το οποίο εμπλουτίζει με απενοχοποιημένο χιούμορ και πολιτικές αναφορές, αλλά κυρίως κάνοντας μια ταινία που αποσκοπεί στη διασκέδαση ενός κοινού, που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Άκης Καπράνος
Όμορφη ανασύσταση των 80s (την οποία ο Γουέστ «κλέβει» με έξυπνα τεχνάσματα, καθώς το budget είναι μικρό) και ένας Κέβιν Μπέικον που απολαμβάνει να παίζει το κάθαρμα – η ταινία όμως είναι μάλλον η πιο αδύναμη της τριλογίας, ενώ διαθέτει περίπου τρία με τέσσερα φινάλε!
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2024-07-10
Στην όψη η «Maxxxine» είναι σίγουρα μια ελκυστική ταινία, ενδεχομένως ο παράδεισος των νοσταλγών του παρελθόντος. Όμως ο δημιουργός της δεν έχει να πει και πολλά καινούργια πράγματα.
Μανώλης Κρανάκης
2024-07-02
Κλείσιμο της πιο γρήγορης τριλογίας που γυρίστηκε ποτέ, με ένα αδύναμο τρίτο μέρος που έρχεται να δικαιώσει το άστρο της Μία Γκοθ και οριστικά τα δύο προηγούμενα, σαφώς ανώτερα και σε αυθεντικότητα και σε ανατριχίλες, μέρη.
Χρήστος Μήτσης
Γραφικοί φόνοι, κινηματογραφόφιλο χιούμορ και meta σχολιασμός που δεν υποστηρίζονται από κάποια ευρηματική πλοκή, ούτε διαθέτουν τη φρεσκάδα του «Χ».
Ορέστης Μαλτέζος
2024-07-04
Οι λάτρεις της σειράς και του τρόμου δύσκολα θα ενοχληθούν από τις ελλείψεις της.
Μαρία Δήμου
Με ένα δυνατό «διάλειμμα» στο «Pearl», που με καλύτερο σενάριο και μια πιο απλή και προσγειωμένη προσέγγιση μπόρεσε να ξεχωρίσει, το τρίτο κομμάτι της σειράς είναι ίσως και το πιο δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς, με σοβαρή έλλειψη σεναρίου αλλά και ξεκάθαρης θεματικής.
