Σκοτώστε τον Βενσάν(2023)
(Vincent Doit Mourir / Vincent Must Die) | Πρώτη προβολή: 04-07-2024
Στράτος Κερσανίδης
Ο Στεφάν Καστάν πλέκει με μαεστρία μια ταινία-ερωτηματικό με συνεχή κλιμάκωση. Μια ταινία για την παράλογη βία κάθε λογής που εξαπλώνεται στους δρόμους των μεγάλων πόλεων.
Σταυρούλα Λούρου
Μακάρι η γραφή να ήταν πιο δυνατή, αλλά στο σύνολό της, ήταν μια αξιοπρεπέστατη ταινία με πολλά μηνύματα.
Χρήστος Μήτσης
2024-07-20
Το οικείο γίνεται ανοίκειο σε μια πρωτότυπη ταινία κοινωνικού τρόμου, η οποία αξιοποιεί την έξυπνη έμπνευσή της, πλουτίζοντάς τη με μαύρο χιούμορ, εκπλήξεις και διαρκείς αλλαγές κατεύθυνσης.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Με Μπουνιουελικές πινελιές σε Χιτσκοκικό καμβά και υπογραφή ενός κάποιου στυλίστα Μάριο Μπάβα, αυτή η παράξενη κοινωνική σάτιρα για τον φόβο του διαφορετικού αλλά και το στρίψιμο της βίδας, είναι κάτι που θα συζητάτε για εβδομάδες.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
Μια ματιά πάνω στη σύγχρονη, εφιαλτική κάθε μέρα και περισσότερο, μετά-πανδημική, κοινωνία μας, παρουσιάζει στην πρώτη του σκηνοθεσία, «Σκοτώστε τον Βενσάν», ο Στεφάν Καστάν.
Χάρης Αναγνωστάκης
Ο Στεφάν Καστάν, ένας ηθοποιός χωρίς ιδιαίτερη αναγνώριση, στο ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης, θα μας ξαφνιάσει θετικά, με την αλληγορική ταινία του για την ολοένα αυξανόμενη τοξικότητα, την ανεξέλεγκτη βία, τη διάχυση του μίσους.
Νίκος Δρίβας
Μια παραγωγή άρτια, ενδιαφέρουσα, αλλά παράλληλα και μια κάπως χαμένη ευκαιρία, η οποία ωστόσο δεν αποτελεί και χαμένο χρόνο.
Πόλυ Λυκούργου
2024-07-16
Ζombie-horror θρίλερ; Δυστοπικό sci-fi επιβίωσης; Κοινωνική σάτιρα, κατάμαυρη κωμωδία, ρομαντική κομεντί; Όλα μαζί. Μία βίαια διασκεδαστική αλληγορία του παραλόγου για τους μετα-πανδημικούς καιρούς μας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
2024-07-14
Δυνατό θρίλερ με στοιχεία μαύρης κωμωδίας είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του γάλλου ΣτεφάνΚαστάν.
Άγγελος Πολύδωρος
Ένα εφιαλτικό σενάριο και ένα μετα-αποκαλυπτικό θρίλερ με ψήγματα κωμικο-τραγικά, πάνω στο αδιάκριτο βλέμμα και την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως αυτή μπορεί να εξελιχθεί, ύστερα από μια μεγάλη περίοδο εγκλεισμού (πανδημία), ή αλλαγή κουλτούρας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις.
Δημήτρης Παναγόπουλος
Ο Καστάνγκ δημιουργεί μια ταινία που αντλεί έμπνευση από το χιτσκοκικό κινηματογραφικό σύμπαν, κατασκευάζοντας παράλληλα ένα δυστοπικό σκηνικό γεμάτο παραλογισμό και βία. Όμως οι αρετές της ταινίας αδυνατούν να υπερσκελίσουν την επαναλαμβανόμενη αφήγηση.
Παύλος Γκουγιάννος
Από την μέση και μετά κανονικοποιείται και η ίδια, χάνει όποια διάθεση αλλόκοτου και έκκεντρου προσανατολισμού είχε και μπαίνει σε μια νόρμα ενός τυπικού θρίλερ με προδιαγεγραμμένη πορεία.
Άκης Καπράνος
2024-07-04
Επιδέξια κινηματογραφημένο και, ενίοτε, πολύ αστείο. Μόνο που εντέλει δεν αρθρώνεται κάτι που να υποστηρίζει την αυθαίρετη τρέλα του ευρήματος – κι ας περνάς καλά.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2024-07-12
Ο Καστάνγκ έφτιαξε ένα συχνά ενοχλητικό αλλά συγχρόνως υπνωτιστικό road trip τρόμου, κάτι σαν παραλλαγή ταινίας ζόμπι γιατί αυτό θυμίζει η μεταλλαγμένη ανθρώπινη κοινωνία της ταινίας...
Γιάννης Βασιλείου
2024-07-10
Yποσχόμενο ντεμπούτο, όχι πλήρως ανεπτυγμένο, μα εύστοχο στην κριτική του προς τη σοσιομιντιακή πρακτική και τη χολερικότητα των τρόπων της.
Αχιλλέας Βασιλείου
2024-07-08
Διαθέτοντας μία από τις πιο αηδιαστικές σκηνές πάλης που έχουμε δει τελευταία και αν και με θετικό πρόσημο στην κριτική της, η ταινία αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του πως μία κεντρική ιδέα άκρως επιτυχημένη και καινούργια, μπορεί να περάσει κινηματογραφικά απαρατήρητη.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
2024-07-06
Το πορτρέτο ενός κοιμισμένου αντιήρωα, κοινωνικά ασήμαντου και συνολικά αόρατου, ο οποίος ενεργοποιεί το ένστικτο και παραδόξως τον χαμένο ερωτισμό του όταν απειλείται, και ταυτόχρονα ένα ήπιο θρίλερ που ταξιδεύει με πυρομαχικά, αλλά διστάζει να τα χρησιμοποιήσει ή να τα ξεφορτωθεί στην πορεία.
Νίκος Παλάτος
2024-07-02
Με εντελώς άνισο αποτέλεσμα, το οποίο είτε καίει από νωρίς τα καλά χαρτιά του, είτε δεν τα εκμεταλλεύεται όπως θα μπορούσε, το «Σκοτώστε τον Βενσάν» στοχεύει σ' ένα αμιγώς φεστιβαλικό κοινό το οποίο θ' «ανακαλύψει» εδώ τη φοβερή και τρομερή «ψαγμενιά».
Παυλίνα Αγαλιανού
Να μιλήσει ένας καλλιτέχνης για τη βία που παράγει αυτό το κοινωνικό σύστημα είναι απολύτως θεμιτό, αρκεί να έχει την πρόθεση να το αιτιολογήσει κιόλας. Γιατί μπορεί απλώς να θέλει να δείξει βία για το εντυπωσιακό του θεάματος, όπως υποπτευόμαστε ότι συνέβη εδώ
