Νυχτερινός Εκφωνητής(2024)
(The Night Announcer) | Πρώτη προβολή: 20-06-2024
Ιάκωβος Γωγάκης
2024-06-20
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης ξέρει να κάνει σινεμά και στην ταινία « Νυχτερινός Εκφωνητής» δίνει νόημα και υπόσταση στην κρίση μέσης ηλικίας αλλά και σε ευρείες έννοιες- ζωή και θάνατος- που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στην αυτοπαγίδευση. Την απέφυγε.
Παυλίνα Αγαλιανού
Χωρίς να είναι αριστούργημα, χρειαζόταν ενδεχομένως περισσότερη δουλειά στους διαλόγους, είναι μια προσωπική καταγραφή που καταφέρνει να αγγίξει τον θεατή.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
...με τον Χαραλαμπίδη να φτιάχνει το μελαγχολικό αυτό, ποιητικό δοκίμιο του, ζητώντας μας να ακούσουμε τα δικά μας παλιά μαγνητόφωνα και να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία σε κάποια πιθανά λάθη μας.
Βαγγέλης Βίτσικας
Σε μόλις 74 λεπτά εικόνων, ήχων και μελωδιών, ο «Νυχτερινός Εκφωνητής» είναι ένα μικρό φιλμικό δώρο που σου ζεσταίνει την καρδιά. Ένα φιλμ απολύτως ταιριαστό στην εργογραφία του δημιουργού του, που προορίζεται για εκείνο το μικρό ίσως, αλλά πιστό κοινό του.
Στράτος Κερσανίδης
Με ένα υπνωτιστικό ρυθμό, με όμορφες, ατμοσφαιρικές κοντινές λήψεις (προσέξτε τις λήψεις των ευζώνων), η ταινία είναι ένα δείγμα απλού, δυναμικού κινηματογράφου που με λίγα μέσα αλλά με περίσσευμα ψυχής βγάζει ένα υπέροχο αποτέλεσμα.
Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου
Σαφέστατες αισθητικές επιρροές από το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά με αφήγηση άκρως περιπλεγμένη που ενώνει συνειρμούς, παρελθόν, παρόν, περιστατικά και γεγονότα και ιδίως την διαδικασία μιας α-συμπτωσίας (ντεκαλάζ) κι ενός «ναυαγισμένου ονείρου».
Γιάννης Βασιλείου
2024-06-16
Ως το κινηματογραφικό ανάλογο μιας νυχτερινής ραδιοφωνικής εκπομπής, η νέα ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη απευθύνεται σε όποιον την έχει ανάγκη.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
2024-06-14
Με γενναία αυτοαναφορικότητα, ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής του Νυχτερινού Εκφωνητή Ρένος Χαραλαμπίδης κοιτάζεται στον καθρέφτη της χαριτωμένης εκδοχής του νεότερου εαυτού του, αποδομεί σε ένα ενδιαφέρον rewind τη χίμαιρα μιας μεγάλης χαμένης ευκαιρίας και, παρέα με τζαζ υπογραμμίσεις και γλυκόπικρες ρήσεις, εκφωνεί ίσως τον πιο ειλικρινή κινηματογραφικό σολιψισμό του.
Δημήτρης Παναγόπουλος
Ενώ υπάρχει η διάθεση για το «χτίσιμο» μιας ατμόσφαιρας μαγικού ρεαλισμού που συναντάμε στις προηγούμενες ταινίες του, εδώ αυτή η ατμόσφαιρα χάνεται εξαιτίας κυρίως της έλλειψης πολλών κεντρικών χαρακτήρων και αυτή τη φορά το στιλ μοιάζει να παίρνει τον πρώτο λόγο έναντι της ουσίας.
Χρήστος Μήτσης
2024-06-12
Ανάλαφρος, νοσταλγικός και αυτοαναφορικός, ο Χαραλαμπίδης διαστέλλει μια τρυφερή ιδέα και στέλνει ένα ερωτικό, όσο και φλύαρο, κινηματογραφικό γράμμα στη νυχτερινή Αθήνα.
Μανώλης Κρανάκης
2024-06-08
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης αφιερώνει στην «Τέλεια Ομορφιά» του Πάολο Σορεντίνο με ένα αναλογικό οδοιπορικό στη νυχτερινή Αθήνα της νιότης και της κρίσης των 50 που παρά την περιστασιακή γοητεία του δεν γίνεται ποτέ η ταινία που θα ήθελε κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού του να είναι.
Χρυσαυγή Πατσάκη
Αυτό που μένει, εν τέλει, είναι μια διάχυτη μελαγχολία και μια γλυκόπικρη φιλοσοφική διάθεση που σίγουρα έχουμε όλοι νιώσει, καθώς τα χρόνια στοιβάζονται πάνω και γύρω μας, αλλά λείπει η μαγεία που θα απογείωνε το εγχείρημά του και θα το καθιστούσε κάτι παραπάνω από έναν αυτοαναφορικό αποχαιρετισμό στη νιότη.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Αν και η ιδέα θα ταίριαζε καλύτερα για ταινία μικρού μήκους, ο Χαραλαμπίδης ελέγχει καλά τα 75' της χρονικής διάρκειας στολίζοντας τα εξωτερικά γυρίσματα με εικόνες από τη ομορφιά της νυχτερινής Αθήνας (Ακρόπολη, Στύλοι Ολυμπίου Διός, Πλάκα), την οποία όμως κινηματογράφησε πολύ πιο ολοκληρωμένα στα «Φθηνά τσιγάρα».
Άκης Καπράνος
2024-06-06
Είναι λίγο «φορσέ» η νοσταλγία του καλαίσθητου αυτού φιλμ (όπου τα δισκάδικα περιγράφονται ως «ξεχασμένα» μαγαζιά – την εποχή που η αγορά βινυλίου σαρώνει!), που γέρνει περισσότερο στην αυτοπροσωπογραφία και λιγότερο στη μυθοπλασία.
Κώστας Ζαλίγκας
2024-06-10
Επιστροφή στη μεγάλη οθόνη μετά από αρκετά χρόνια για τον Ρένο Χαραλαμπίδη, που υπογράφει μια «στρογγυλεμένη» ρομαντική ιστορία αναζήτησης στη νυχτερινή Αθήνα, αφήνοντας στην άκρη αυτή τη φορά το υπαινικτικό, μαύρο χιούμορ των προηγούμενων ταινιών του.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Χαλαρότητα και ρομαντισμός διανθίζονται με κάποιες ευρηματικές στιχομυθίες στο φιλμ που αποτελεί ακόμη ένα γράμμα αγάπης στη νυχτερινή Αθήνα, όμως η απουσία μια κεντρικής ιστορίας, το αποδυναμώνει αισθητά.
Χάρης Αναγνωστάκης
Ένα ταξίδι - στον χρόνο και τον χώρο - λυτρωτικής αυτογνωσίας, που θα στείλει το μήνυμα για την ομορφιά της περιπέτειας της ζωής, χωρίς, ωστόσο, να δικαιώνει πλήρως τις καλές προθέσεις του σκηνοθέτη, μοιάζοντας σαν το ασθενές ραδιοφωνικό σήμα, που χάνεται ή διακόπτεται από την αδυναμία του μικρής εμβέλειας πομπού του.
Ανδρέας Κύρκος
2024-06-04
Ο Ρ. Χαραλαμπίδης όταν αυτο-σκηνοθετείται, αντιλαμβάνεται το μόνιτορ σαν έναν ιδεώδη καθρέφτη της εικόνας του.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Καλύτερα «Φθηνά Τσιγάρα» παρά φθηνοί και κούφιοι συναισθηματισμοί.
Ηλίας Φραγκούλης
2024-06-02
Κρίμα που μία συμπαθής ιδέα (για μικρού μήκους) έχασε όλο της το οξυγόνο από το εγώ του.
Αιμίλιος Χαρμπής
Μετά τα «Φτηνά τσιγάρα», ο Ρένος Χαραλαμπίδης επιστρέφει στη νυχτερινή Αθήνα για να αφηγηθεί μια (αφόρητα) ρομαντική –και εμφανώς προσωπική– ιστορία.
