Το Αγόρι του Θεού(2023)
(Rapito / Kidnapped) | Πρώτη προβολή: 28-03-2024
Θόδωρος Σούμας
Η ματιά του Μπελόκιο παραμένει σε όλες τις περιστάσεις ουμανιστική και ανθρωποκεντρική, οι άνθρωποι άγονται και φέρονται από τις θρησκείες, τις εξουσίες και τους μηχανισμούς ιδεολογικής επιβολής τους, ανεξαιρέτως διαθέσεων, προθέσεων και καλών ή κακών σκοπών... Μ' αυτόν τον τρόπο ο σκηνοθέτης δένει την ιδιωτική υπόσταση με το κοινωνικό, θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο.
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
Εκπληκτικός ο μικρός Ενέα Σάλα όπως και ολόκληρο το υπόλοιπο καστ, σε μια επική δημιουργία που πρέπει κάποιος οπωσδήποτε να δει στην μεγάλη οθόνη μιας κινηματογραφικής αίθουσας.
Παυλίνα Αγαλιανού
«Το αγόρι του θεού» τα έχει όλα, είναι αυτό που λέμε κλασικό σινεμά, μια ταινία αναφοράς στο πεδίο που πραγματεύεται. Στιβαρό σενάριο, στηριγμένο σε ιστορική έρευνα για τις συνθήκες της περιόδου στην κοινωνία και στην εκκλησία.
Μίλτος Τόσκας
Σαν το παλιό καλό κρασί, ο Μάρκο Μπελόκιο δημιουργεί ένα ιστορικό μανιφέστο που έρχεται με το σχήμα του κύκλου να συναντήσει το χρονικό παρόν.
Στράτος Κερσανίδης
Εντυπωσιακή ταινία εποχής από έναν δεξιοτέχνη της κινηματογραφικής φόρμας, που παραμένει μάχιμος, διεισδυτικός, καυστικός, πολιτικοποιημένος και με μια φρεσκάδα στη ματιά που θα τη ζήλευαν αρκετοί νεότεροι συνάδελφοί του.
Παναγιώτης Τιμογιαννάκης
Είναι πολύ πλήρες, σε γεμίζει. Είναι πλήρες ως αφήγηση, τόσο σεναριακή όσο και σκηνοθετική, στο πως σου λέει την ιστορία μέσω σεναρίου δια των εικόνων και του ρυθμού που εκείνες αξιώνουν.
George Roussos
Ο Μάρκο Μπελόκιο, παραμένει κινηματογραφικά ακμαίος στην έβδομη δεκαετία της σπουδαίας καριέρας του, καθώς συνθέτει ένα καθηλωτικό θρίλερ για τον θρησκευτικό φανατισμό, την καταστρεπτική ασυδοσία της εξουσίας και τον όλεθρο που αυτά φέρνουν στις ζωές απλών ανθρώπων.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
Ο Μπελόκιο στήνει εξαιρετικές όπως πάντα σκηνές, στις οποίες όχι μόνο προσπαθεί να διεισδύσει στους χαρακτήρες και τα κίνητρα των προσώπων αλλά και πετυχαίνει να σκιαγραφήσει μια συγκεκριμένη εποχή.
Άγγελος Πολύδωρος
2024-03-18
Ένα κοινωνικο-θρησκευτικό θρίλερ για τη μισαλλοδοξία, την τυραννία και την κατάχρηση εξουσίας με φόντο μια πραγματική -και πολυσυζητημένη- ιστορία στο πλαίσιο του Καθολικισμού, που εκτυλίχθηκε στην Ιταλία της Καθολικής Εκκλησίας.
Αγγελική Καρυστινού
Βασισμένος αισθητικά στο τελετουργικό και των δύο θρησκειών και με σύμμαχό του την υποβλητική μουσική του Φάμπιο Μάσιμο Καπογκρόσο, χωρίς να χάνει το μεσογειακό του χιούμορ, ο Μπελόκιο υπογράφει ένα στιβαρό ιστορικό δράμα με πολιτικές προεκτάσεις, που έρχεται στις αίθουσες σε μια περίοδο, όπου αυξάνεται ο φόβος για τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό.
Ανδρομάχη Σδούκου
2024-03-12
Σίγουρα μακρηγορεί και πιθανά να μην προκαλέσει ενθουσιασμό, αλλά δύσκολα οι προεκτάσεις του θα αφήσουν κάποιον απροβλημάτιστο.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
2024-03-16
Το βασικότερο εδώ είναι ότι ο έμπειρος σκηνοθέτης δεν πέφτει στην παγίδα του δόγματος, δεν κάνει κήρυγμα εναντίον της Εκκλησίας γιατί στην ουσία αυτός ακριβώς ο δογματισμός βρίσκεται στο δικό του στόχαστρο.
Πάρις Μνηματίδης
Είναι σινεμά με τη στιβαρότητα μιας παρελθοντικής παράδοσης και το πάθος μιας επίκαιρης ανησυχίας.
Λήδα Γαλανού
2024-03-14
Ο Μάρκο Μπελόκιο του «Προδότη» στήνει μια μπαρόκ, οπερατική, βίαιη επίθεση στην Καθολική Εκκλησία. Εάν μαξιμαλιστικό ιστορικό δράμα που μυρίζει μύρο και αίμα.
Άκης Καπράνος
2024-03-10
Δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο εδώ που να μην έχει μια ιδέα. Την ίδια στιγμή, ο Μπελόκιο δεν κάνει πίσω στο κοντινό μιας μάνας που κλαίει, μια εικόνα "εκβιαστική" θα έγραφαν κάποιοι, αλλά άμεσα συνδεδεμένη με την κληρονομιά του Ιταλικού σινεμά, από την εποχή του βωβού και τα νεορεαλιστικά χρόνια, μέχρι σήμερα.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της Απαγωγής απεικονίζονται στο πρόσωπο του μικρού Εντγκάρντο, έκθαμβου από τα χριστιανικά σύμβολα και τον Εσταυρωμένο, ανήμπορου να αντιδράσει ανάμεσα στη μάνα που του λείπει και στην κατήχηση-πλύση εγκεφάλου που δέχθηκε ανελέητα.
Βαγγέλης Βίτσικας
Παρά τις όποιες αδυναμίες, η ταινία του Bellocchio πετυχαίνει τον στόχο της.
Νίκος Τσαγκαράκης
Ο Μπελόκιο πλέκει μ' ένταση και κρισιμότητα τις συνδέσεις και τις στρεβλώσεις ανάμεσα στην οικογενειακή και τη θρησκευτική ταυτότητα, σε μια ταινία που περιγράφει ένα ακόμα από τα αμέτρητα εγκλήματα της επίσημης θρησκείας -κι ειδικά του χριστιανισμού- μέσα στους αιώνες της εξουσίας της.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
2024-03-08
Σε γενικές γραμμές τα καταφέρνει καλά ακόμη κι όταν αλλάζει ύφος (κάποιες φορές το φιλμ μετατρέπεται σε θρίλερ και κάποιες άλλες αντλεί δύναμη από τη σάτιρα) στον τρόπο που επιλέγει να πει τη συγκλονιστική ιστορία του μικρού αγοριού.
Κώστας Ζαλίγκας
Παρά τα 84 χρόνια του, ο Μάρκο Μπελόκιο δεν έχει ξεχάσει την τέχνη του και υπογράφει ένα φιλμ που στα χαρτιά δύσκολα σου προκαλεί την περιέργεια, αλλά στην πράξη ο Ιταλός δημιουργός το έχει μετατρέψει σε ένα αγωνιώδες πολιτικό θρίλερ, σφιχτό και καλογραμμένο, με ζωντανούς χαρακτήρες και πάντα ενδιαφέρουσα πλοκή.
Ανδρέας Κουταλάς
Τελικά, αυτή η ίντριγκα γεμάτη απόγνωση, ένταση και λαχτάρα δημιουργεί μια ταινία που επισημαίνει τις τρομερές ψυχικές διαταραχές που έχουν βιώσει τ' άτομα των οποίων η καταγωγή έχει εξαφανιστεί ή ακόμα και ν' αγνοούν.
Ανδρέας Κύρκος
Στα 83 του χρόνια ο Ιταλός δημιουργός Μάρκο Μπελόκιο βρίσκεται σε ανέλπιστη φόρμα, με μια συναρπαστική ταινία εποχής που αφηγείται μια αληθινή ιστορία, ενώ διερευνά την ιστορία του ιταλικού αντισημιτισμού και τις απάνθρωπες πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας απέναντι σε αλλόθρησκους.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
2024-03-04
Υπάρχει μια ασυνέπεια στην εξέλιξη και το πώς βιώνει όλα αυτά ο Εντγκάρντο, ενώ η επαναληψιμότητα αφήνει το φιλμ αισθητικά μονότονο και δραματουργικά ανολοκλήρωτο. Πάντως καθαρά σαν αίσθηση, ομολογουμένως είναι αποτελεσματικό και κάπως αξέχαστο.
Χρήστος Μήτσης
2024-03-06
Μια αληθινή ιστορία αναβιώνει ως άνισο οπερατικό δράμα εποχής με στοιχεία θρίλερ και «βλάσφημης» σάτιρας κατά της μισαλλόδοξης κατάχρησης εξουσίας.
Θοδωρής Καραμανώλης
Δίνοντας πνοή σε μια ιστορία που είχε στο μάτι εδώ και κάποια χρόνια ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο Μάρκο Μπελόκιο συνεχίζει να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα στο αμαρτωλό παρελθόν της πατρίδας του, παραδίδοντας ένα στιβαρό ιστορικό δράμα. Καμία έκπληξη.
Χάρης Αναγνωστάκης
Εκεί, όμως, που δεν τα πάει και τόσο καλά ο Μπελόκιο, είναι στην αφήγηση, καθώς ορισμένες φορές δείχνει αποσπασματικός, σαν να χάνει τον ειρμό των σκέψεών του, αλλού μακρηγορεί χωρίς ιδιαίτερο λόγο και αλλού είναι έντονα ελλειπτικός, ενώ δεν πείθει και τόσο όταν έρχεται η ώρα της ονειρικής σκηνής, ενσάρκωσης του Εσταυρωμένου στα μάτια του μικρού Ενγκάρντο.
Δημήτρης Παναγόπουλος
Κινείται σε γνώριμα αφηγηματικά νερά αδυνατώντας να εκμεταλλευτεί τα μελοδραματικά στοιχεία προς όφελός του, παραδίδοντας στο τέλος μια ταινία που καταφεύγει στην υπερβολή και σε κάποια σημεία στη στερεοτυπική αναπαράσταση των πρωταγωνιστών της.
Νίκος Παλάτος
2024-03-02
Φιλόδοξο ιστορικό εγχείρημα για τον Μάρκο Μπελόκιο, που ως προς την θρησκευτική του διάσταση λειτουργεί μάλλον εύστοχα, ως προς τον πολιτική του, όμως, χαρακτηρίζεται αχρείαστο και αποσπασματικό.
Μαίρη Βανδώρου
Η σκηνοθεσία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στεγνή, με εξαίρεση κάποια όμορφα γενικά πλάνα. Ο ρυθμός της είναι ληθαργικός και η εστίαση στο θρησκευτικό κομμάτι της ιστορίας, κάνει την αφήγηση κουραστική.
