Η Τελευταία Παμπ(2023)
(The Old Oak) | Πρώτη προβολή: 07-12-2023
Κώστας Γ. Καρδερίνης
Γύρω τους υφαίνεται πυκνός αφηγηματικός ιστός, πληγές του παρελθόντος, θετικές προσπάθειες του παρόντος, ακυρώσεις και απογοητεύσεις, μνημεία, φωτογραφίες, ατυχήσαντες, νέες πληγές, θυσίες, απώλειες, άνθρωποι και «αρουραίοι» και άγρια σκυλιά.
Μάνος Βασιλείου - Αρώνης
Εκείνο το στοιχείο που ξεχωρίζει το «Old Oak» από την υπόλοιπη τριλογία είναι η προβολή της ελπίδας, η προοπτική μίας θετικής διεξόδου από τις υπαρκτές κρίσεις που μελετούν και οι τρεις ταινίες. Η ελπίδα στο «Old Oak» αναδύεται από ένα νήμα που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, ακόμα κι αν η πραγματικότητα μοιάζει πια εντελώς διαφορετική.
Μίλτος Τόσκας
Το αποχαιρετιστήριο (;) γράμμα ενός τεράστιου δημιουργού με κατακλείδα κι επιμύθιο που θα μείνουν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό μας.
Ρεγγίνα Ζερβού
Μια ιστορία για το πώς η αγάπη και η κατανόηση μπορούν να γεννήσουν φως στο σκοτάδι.
Νίνος Φένεκ Μικελιδης
2023-12-20
Ταινία φτιαγμένη με το πάθος του ακτιβιστή αλλά και το χάρισμά του να φτιάχνει σκηνές στέρεες, πλούσιες σε αισθήματα αλλά και, όταν χρειάζονται, ανατροπές, με βάση το θαυμάσιο, πυκνό, φτιαγμένο με οικονομία, και με ωραίους χαρακτήρες, σενάριο του τακτικού του συνεργάτη, Πολ Λάβερτι.
Κωνσταντίνος Μπούρας
Απόηχοι τής μεγάλης λογοτεχνίας των προνεωτερικών εποχών, εκπληκτικές ερμηνείες, σφιχτοδεμένες στιχομυθίες, δομημένοι διάλογοι, σπαραγμός...
Ανδρέας Κύρκος
Ο 87χρονος Κεν Λόουτς σκηνοθετεί ένα ουμανιστικό δράμα για τη δύναμη της αλληλεγγύης. Και μάλιστα το κάνει χωρίς προπαγανδιστικές κορόνες. Άλλωστε, πάντα τον διέκριναν η στωικότητα και η ουσιαστική κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης.
Ιφιγένεια Καλαντζή
Ο Λόουτς, μέσα από την ατάκα της Γιάρα «αν πάψω να ελπίζω, η καρδιά μου θα πάψει να χτυπάει», μοιάζει ο ίδιος να μας υπενθυμίζει πως «δεν πρέπει να μας κατακλύζει η απελπισία, γιατί παραμένει εφικτή η ελπίδα ενός διαφορετικού κόσμου».
Στράτος Κερσανίδης
Ο 87χρονος Κεν Λόουτς σκηνοθετεί με απόλυτο ρεαλισμό, χωρίς ήξεις-αφήξεις και μισόλογα. Η θέση του είναι ξεκάθαρη όπως σε όλες τις ταινίες του. Και φυσικά με την "Τελευταία παμπ", την τελευταία πιθανόν ταινία του, κατά δική του δήλωση, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό.
Γιάννης Κρουσίνσκυ
Ο Λόουτς ξέρει και βρίσκεται σε ειδική κατηγορία έκφρασης! Έχει πει πολλά, χωρίς να χρειαστεί να εξαντλήσει τη σκηνοθετική του σκέψη. Και κάνει τον θεατή να φανταστεί πολλά από τα βιώματα των ηρώων. Για αυτό το λόγο και συγκινείσαι, φεύγοντας γεμάτος από την αίθουσα. Γιατί σου έδωσε το περιθώριο επικοινωνίας και ενσυναίσθησης, του προβλήματος που ο ίδιος έθιξε...
Λάζαρος Γεροφώτης
Με εξαιρετική προσέγγιση του θέματος, όμορφες ερμηνείες από τους ηθοποιούς κι ένα καλό σενάριο, ο Λόουτς καταφέρνει να κάνει μια αντιρατσιστική δημιουργία, με έντονες πολιτικές διαστάσεις που με την απλότητα της σε κάνει να φύγεις από την αίθουσα με δάκρυα συγκίνησης στα μάτια.
Άγγελος Πολύδωρος
2023-12-18
Ο Κεν Λόουτς χωρίς να γίνεται έντονα διδακτικός και ακολουθώντας μια συνταγή που γνωρίζει καλά, κινεί το φακό του αργά και σταθερά, ανάμεσα σε ηθοποιούς με εξαιρετικές ερμηνείες και έχει δημιουργήσει ένα χαμηλών τόνων δράμα στο οποίο η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια και η ανθρωπιά ξεχειλίζουν.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
2023-12-12
Ο Κεν Λόουτς συνεπής και στη θεματική και στην κοινωνική του ευαισθησία, επαναξιολογεί την έννοια της ευκαιρίας στους δύσκολους καιρούς αλλά και την εικόνα «του ξένου» σε συνθήκες κρίσης.
Γιάννης Ν. Γκακίδης
Για ακόμη μια φορά ο Κεν Λόουτς επίκαιρος, καίριος, ουσιαστικός, αισιόδοξος, ελπιδοφόρος. Αν δε θέλει ο καπιταλισμός, θέλουμε εμείς, αν δεν μπορεί ο καπιταλισμός, μπορούμε εμείς. Νομίζω πως δικαιούται ιδιαίτερη μνεία η ερμηνεία του Ντέιβ Τέρνερ, αβίαστη με εξαιρετική εσωτερικότητα.
Αχιλλέας Βασιλείου
2023-12-14
Ο Κεν Λόουτς και η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΜΠ του, χέρι χέρι με τον σεναριογράφο του Πολ Λάβερτι, μιλάνε δυνατά και με ουσία, ξεκάθαρα και με ευαισθησία πως το σινεμά έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και την δύναμη του όταν αυτός ενώνεται με τους συνανθρώπους του, απέναντι στην αδικία και την εκμετάλλευση.
Dimitris Dx
Ok, είναι υπερβολικά καλόπιστο και στα όρια του αφελούς αλλά να πω κάτι; Έλεος με τις μισάνθρωπες, νιχιλιστικές ταινίες. Ας βγει και μία ταινία που επιλέγει να δει τον κόσμο από την αισιόδοξα ρομαντική πλευρά του.
Κώστας Ζαλίγκας
Ο Κεν Λόουτς μιλάει για τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες από τη σκοπιά της εργατικής τάξης, αναζητεί και βρίσκει τα σημεία τομής και τα αναδεικνύει αβίαστα και με χαρακτηριστική ευκολία.
Παυλίνα Αγαλιανού
2023-12-16
Ο Λόουτς εδώ μοιάζει να μας αφήνει μια γλυκιά προσευχή, μια γεμάτη αγάπη, ανθρωπιά, αλληλεγγύη και ελπίδα παρακαταθήκη, σε περίπτωση που δεν συναντηθούμε ξανά στη μεγάλη οθόνη.
Γιώργος Νυκταράκης
Ένα ακόμα πολύ όμορφο κεφάλαιο στη σπουδαία φιλμογραφία του Άγγλου δημιουργού, ο οποίος ακόμα και αν βρίσκεται στη δύση της καριέρας τους, όταν οι περισσότεροι σκηνοθέτες απλώς αφηγούνται ιστορίες, ο Loach συνεχίζει να κάνει αληθινό Σινεμά, συνεχίζει να παράγει πραγματική Τέχνη.
Ευρυδίκη Βαλή Σαράφογλου
Η θολή κατεύθυνση της ιστορίας και οι χαμηλοί τόνοι δημιουργούν περιστασιακές κοιλιές ωστόσο τα δυνατά μηνύματα και η απαράμιλλη αυθεντικότητα που διέπει όλες τις πτυχές της ταινίας εξυψώνουν το τελικό αποτέλεσμα και μας αγγίζουν περισσότερο από ότι μπορούσαμε να φανταστούμε.
Πάρις Μνηματίδης
2023-12-10
Οπωσδήποτε πρόκειται για μια συνεπέστατη προσθήκη σε μια από τις πιο ζηλευτές ενεργές φιλμογραφίες εκεί έξω, η οποία κουβαλάει μια υπολογίσιμη λυτρωτική δύναμη στο φινάλε, χτισμένη έτσι ώστε να είναι σε θέση να ευαισθητοποιήσει, δεν καθησυχάζει με έναν αποχαυνωτικό τρόπο.
Μάνος Θηραίος
Μεγάλο σινεμά σε μικρή κλίμακα, η "Τελευταία Παμπ" αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας και σημείο αναφοράς της ανθρώπινης συμπεριφοράς, της ψυχής και της καλοσύνης.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Με την «Τελευταία παμπ», ο Κεν Λόουτς προασπίζει την έννοια της ελπίδας μέσα από την συνεργασία Σύριων μεταναστών και Βρετανών στην Αγγλία.
Χάρης Αναγνωστάκης
Με σκόπιμη απλοϊκότητα αλλά και ξεχωριστή ευαισθησία ο Λόουτς θα αφηγηθεί την ιστορία του με ευκρίνεια και χωρίς κανέναν δισταγμό, προσπαθώντας να αφυπνίσει, κάτι στο οποίο πάντα στόχευε ο κινηματογράφος του.
Γιώργος Παπαδημητρίου
Όπως (σχεδόν) πάντα, ο Λόουτς δίνει το αρχικό στίγμα μέσα από μια πολυφωνική διαλογική σκηνή, ενορχηστρωμένη με μεράκι, κατανόηση και εσωτερικό τέμπο, από εκείνες που έχουμε δει και απολαύσει τόσες και τόσες φορές στη φιλμογραφία του. Παράλληλα, ήδη από την πρώτη στιγμή γίνεται φανερή η βαρυσήμαντη (και ευφυής) συμβολική χρήση της φωτογραφίας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Ο Λόουτς υπογράφει ακόμη μια συγκινητική ρεαλιστική ιστορία για το ρατσισμό και τη ξενοφοβία που διχάζουν όχι μόνο ολόκληρο τον δυτικό κόσμο αλλά και τους απλούς, λαϊκούς ανθρώπους της εργατικής τάξης.
Αγγελική Καρυστινού
Μπορεί μεν το μελοδραματικό στοιχείο να μη λείπει, ούτε και κάποιες απλοϊκές διαπιστώσεις,όμως σε αυτή την τελευταία του ταινία, όπως άφησε να εννοηθεί ο Λόουτς, ο αγνός ουμανισμός του και η ελπίδα ότι η συνύπαρξη είναι εφικτή, υπάρχουν σε κάθε πλάνο, δημιουργώντας ένα όμορφο παραμύθι, που στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει τον θεατή.
Δημήτρης Παναγόπουλος
Ο Λόουτς καταφέρνει να περάσει τα μηνύματα του που σχετίζονται με τη φτώχεια, την κρατική βία, την ξενοφοβία, δίνοντας όμως ταυτόχρονα και ένα πιο αισιόδοξο τέλος αντανακλώντας την ελπίδα του ότι οι άνθρωποι θα έρθουν πιο κοντά κάποτε και δεν θα τους χωρίζει η ταξική τους θέση ή η χώρα από την οποία προέρχονται.
Αντώνης Ζαούτσος
Κάπως αργό και μελαγχολικό, αλλά το φινάλε αποζημιώνει.
Σωτήρης Χάιδας
Στην «Τελευταία Παμπ» επέλεξε να κλείσει την πληθωρική κινηματογραφική του ιστορία με μια αισιόδοξη, ελπιδοφόρα ματιά (εκπληκτική η σκηνή των «συλλυπητηρίων»), ίσως λόγω ηλικίας, ίσως λόγω κούρασης, ίσως επειδή είναι ένας ακραιφνής, ρομαντικός τύπος και δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς...
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Ακόμα και μέσα από απλουστεύσεις, το σινεμά του Λόουτς παραμένει ανεκτίμητο και αναντικατάστατο, ακόμα κι αν αυτού του είδους ο κινηματογραφικός λόγος θεωρείται δυστυχώς ντεμοντέ αυτές τις μέρες.
Γιάννης Βασιλείου
άντα θα υπάρχει κάποιος που χρειάζεται τη βοήθειά σου, λέει ο καλός μας Κεν Λόουτς, κλείνοντας την ταινία του −και την καριέρα του;− με ένα φινάλε συμφιλίωσης που ελπίζει να εμπνεύσει (και) τους διαφωνούντες.
vandimir
Η ταινία μου άρεσε γενικά και, βεβαίως, το σήμα - κατατεθέν του Loach, ο ρεαλισμός, είναι πανταχού παρόν. Πολιτικά, προφανώς, συμφωνώ μαζί του. Η αντίρρησή μου είναι ότι αυτή τη φορά τον βρήκα αρκετά διδακτικό, αρκετά άσπρο - μαύρο και, τελικά, μάλλον απλοϊκό.
Λήδα Γαλανού
2023-12-06
Το κύκνειο άσμα του Κεν Λόουτς είναι η ανθρωπιστική ταινία που περιμένεις, σίγουρα όχι από τις καλύτερές του, αλλά με καίριο σχόλιο για τον βρετανικό απομονωτισμό και απλούστατη διατύπωση.
Χρήστος Μήτσης
2023-12-08
Άμεσο σινεμά, καθαρά μηνύματα και καίρια πολιτική στόχευση, η οποία αντιστέκεται στον αντιρατσιστικό διδακτισμό, στην τελευταία(;) σκηνοθετική υπόκλιση ενός αθεράπευτα ρομαντικού κινηματογραφικού δημιουργού.
Νίκος Τσαγκαράκης
Σώζεται χάρη στην ικανότητα του σκηνοθέτη ν' αποσπά ανεπιτήδευτες ερμηνείες από τους μη- ηθοποιούς του (σ' αυτή την περίπτωση από τον πρώην πυροσβέστη Τέρνερ στον ρόλο του Μπάλανταϊν) και να μην αφήνει τον μελοδραματισμό να υποσκελίσει την αμεσότητα, τη μαχητικότητα και την πίστη στην αλληλεγγύη που διακρίνουν την πάντα καίρια οπτική του.
Βαγγέλης Βίτσικας
Ακόμα και στις πιο απλοϊκές στιγμές του, το έργο δίνει την αίσθηση μιας φιλμικής παρακαταθήκης, γεγονός που το καθιστά πολύτιμο.
Ιάκωβος Γωγάκης
Εξακολουθεί να είναι ένας από τους λίγους σκηνοθέτες που κάνουν πολιτικό σινεμά και γνωρίζει την τέχνη της πολιτικής. Το ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, είναι η έμμεση ερμηνεία για τον βρετανικό ευρωσκεπτικισμό και η μετατόπιση των λαϊκών στρωμάτων, από την αριστερά,στη λογική της ακροδεξιάς και του Φάρατζ.
Χρυσοστομάκης Λακταρίδης
Προκαταλήψεις, μισαλλοδοξία, ιστορικοί παραλληλισμοί από την μία, αλλά και αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση μέσα από ένα συγκινητικό στόρι το οποίο δεν αποφεύγει εντελώς τις αφηγηματικές ευκολίες και τους «αναπόφευκτους» διδακτισμούς.
Παναγιώυης Τιμογιαννάκης
Η αίσθηση της Βόρειας Αγγλίας των φτωχών είναι παρούσα, δεν μιζεριάζει, δεν βγάζει γραφικότητα από αυτό, στους δε ρόλους, ο Λάβερτυ έχει φτιάξει τέτοιους ανθρώπους ώστε ο Λόουτς να δημιουργεί καταπληκτικό κλίμα και να βγάζει ερμηνείες επιπέδου κι από τον ήρωα κι από τη Συροπούλα..Κι ας μην είναι διαφημισμένοι των acting lessons....περί μαθημάτων υποκριτικής και τέτοια..
Παύλος Γκουγιάννος
Η Τελευταία Παμπ ... μοιάζει να είναι το alter ego του σκηνοθέτη-ένα ρομαντικό και μελαγχολικό απομεινάρι του παρελθόντος.
Τάσος Ντερτιλής
Η τελευταία, κατά δήλωση, ταινία του μεγάλου Κεν Λόουτς είναι γλυκιά, βαθιά ανθρώπινη αλλά και δραματουργικά αδύναμη. Τον αγαπάμε έστω και έτσι...
Θοδωρής Καραμανώλης
2023-12-04
Στα 87 του ο Κεν Λόουτς αποχαιρετά το σινεμά με το ύστατο κάλεσμά για συντροφικότητα κι αλληλεγγύη. Βάζοντας το μήνυμα μπροστά και πάνω απ' τις εικόνες, η «Τελευταία Παμπ» είναι το απλό και κατανοητό δράμα που θα περίμενε κι ο τελευταίος θεατής από τον πλέον συνεπή των στρατευμένων του κινηματογράφου.
Ανδρέας Κουταλάς
Η αισιοδοξία της ταινίας μπορεί να αγγίξει τους θεατές, δεν καταφέρνει όμως τελικά να φτάσει σε βάθος στο καυτό αυτό πρόβλημα.
Old Boy
Να κατέβει στις ευρωεκλογές «Η Τελευταία Παμπ» να την ψηφίσω. Να πω καλά λόγια για την κινηματογραφική της φύση και υπόσταση, δεν θα πω.
Ηλίας Φραγκούλης
2023-12-02
Καημενούλικες καταστάσεις «ανθρωπιάς», στο «προκάτ» στυλάκι του Κεν Λόουτς, με extra γεύση ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης.
