Φόνος στην Άκρη του Κόσμου(2023)

(A Murder at the End of the World) | 

Η Marling πιάνεται από το σύγχρονο ρεύμα whodunit και murder mystery παραγωγών και φτιάχνει ένα εθιστικό πράγμα που έσκασε από το πουθενά και έγινε μια από τις καλύτερες σειρές της σεζόν.

Ένας φόνος που πρέπει να εξιχνιαστεί. Ένα οδυνηρό, γεμάτο χημεία ειδύλλιο. Ένας αναστοχασμός για τη βαθύτερη ανθρωπιά, την τεχνολογία και τους ρόλους που υποδυόμαστε στη ζωή. Το Murder at the End of the World είναι όλα αυτά και άλλα τόσα, ξετυλιγμένα στον πιο μη αναμενόμενο ρυθμό που έχεις δει ποτέ σε whodunnit.

Τώρα ξέρουμε πώς θα ήταν μια υπόθεση της Άγκαθα Κρίστι αν ήταν στιλιζαρισμένο cyber-noir για τον μισογυνισμό και την τεχνολογία.

Το Murder at the End of the World δεν είναι τελικά ένα παραδοσιακό οτιδήποτε. Κεφάλαιο μετά το κεφάλαιο, μας βυθίζει στον κόσμο του, αναγνωρίσιμο μεν αλλά και οριακά ονειρικό την ίδια στιγμή. Τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο – πόσο μάλλον, το ποιος είναι ο δολοφόνος.

Η σειρά της FX είναι καλοφτιαγμένη και ενδιαφέρουσα, χωρίς πολλή προσπάθεια. Το σενάριο είναι αυτό, ακριβώς, που θα περίμενε κανείς από μία σειρά μυστηρίου, με αρκετά κλισέ. Βέβαια, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς όλα τα κλισέ λειτουργούν για να δέσουν την υπόθεση.

Ένα καλοδουλεμένο δείγμα τηλεοπτικού στιλ και σύγχρονου fiction μυστηρίου, κι έχει πολλές από τις ποιότητες των σειρών που σε κάνουν να περιμένεις το επόμενο επεισόδιο.

Η μεγάλη διάρκεια του, γνώριμο πλέον κουσούρι πολλών τηλεοπτικών μίνι σειρών, είναι σημαντικό μειονέκτημα, αλλά οι ενδιαφέρουσες και ασυνήθιστα ριζοσπαστικές (για το ευρύ κοινό στο οποίο απευθύνεται η σειρά) ιδέες του αξίζουν τον κόπο.

Η καρδιά της χτυπά ξεκάθαρα μαζί με αυτές του νεαρού, τραγικού ζευγαριού στο επίκεντρό της, αλλά δεν μένει λίγη ψυχούλα για να ζεστάνει το υπόλοιπο, ψυχρό κατασκεύασμα που δεν είναι ούτε τόσο συναρπαστικό ούτε τόσο έξυπνο όσο νομίζει ότι είναι.

Η σειρά είναι καλή, βλέπεται ευχάριστα, είναι αρκετά πρωτότυπη σε ορισμένα σημεία, απλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπήρχαν ένα ή δύο επεισόδια παραπάνω, για να αναπτυχθούν ορισμένες καταστάσεις και να μην είχε τόσο διδακτικό φινάλε.