Όλο το Φως που δεν Μπορούμε να Δούμε(2023)

(All the Light We Cannot See) | 

Με μόλις 4 μονόωρα επεισόδια, το All the Light we cannot See, είναι ιδανικό για binge watching αν και έχει κάποια βαριά θέματα.

Πρόκειται για μια σειρά που σε μια δική μου δύσκολη προσωπική στιγμή κατάφερε να μου θυμίσει ότι κάποια πράγματα –όπως ο έρωτας, η τέχνη, η αλληλεγγύη– θα φωτίζουν πάντα τον δρόμο μας, όσο σκοτάδι κι αν επικρατεί τριγύρω.

Συνολικά, η σειρά είναι περιπετειώδης, διαθέτει αγωνία, σχετικά καλές ερμηνείες (με την τυφλή Αρία Μία Λομπέρτι να κάνει το κινηματογραφικό της ντεπούτο) είναι όμως γλυκερή και διδακτική, που φαντάζει υπερβολική, μέσα στην κόλαση των τελευταίων ημερών του Ράιχ και των ανηλεών βομβαρδισμών των συμμάχων.

Η σειρά είναι κινούμενη εντός των Ακαδημαϊκών πλαισίων δεν εκπλήσσει με την πρωτοτυπία της, ούτε με την ευρηματικότητά της αλλά αφηγείται με άνεση και διαύγεια την ιστορία, συνθέτοντας άψογα τις ζωές της Μαρί Λορ και του Βέρνερ με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η μεταφορά του βραβευμένου με Pulitzer βιβλίου ήταν τέσσερις ώρες μέτριων ερμηνειών, ελλιπούς βάθους στην ιστορία και γενικότερης βιασύνης και το αποτέλεσμα αυτού ήταν μια καθ' όλα μη ικανοποιητική ιστορία που προσπάθησε να περάσει πολλά μηνύματα, αποτυγχάνοντας όμως σε κάθε γωνία.

Η ιστορία όχι μόνο δεν πρόλαβε να μας συγκινήσει, αλλά μας κούρασε κιόλας. Ολική καταστροφή σε τέσσερα μόλις επεισόδια.