Ο Κόμης(2023)

(El Conde) | Πρώτη προβολή: 15-09-2023

Άφθονο χιούμορ και δη κατάμαυρο, σκληρές σκηνές, αποκαλυπτικά στοιχεία από το βίο και την πολιτεία του Πινοσέτ, ωραία ασπρόμαυρη φωτογραφία (εκτός του τελευταίου έγχρωμου δίλεπτου) από τον Έντουαρντ Λάχμαν, υπέροχες ερμηνείες και μια έξοχη ειρωνική αφήγηση στα Αγγλικά (σε όλη την ταινία μιλούν Ισπανικά και Γαλλικά), η οποία εξηγείται από το απίστευτο φινάλε, κάνουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή την αλληγορική και καθαρά πολιτική ταινία.

Είναι λοιπόν περισσότερο μια καλλιτεχνικά πολύ άρτια ταινία παρά μια διασκεδαστική ταινία του είδους, όμως σίγουρα έχει στοιχεία που θα κάνει πολλούς να την απολαύσουν!

Το El Conde είναι μια ταινία που είναι για εξεζητημένα γούστα. Αν σου αρέσει το περίεργο, οι noir ξενόγλωσσες ταινίες (οι γλώσσες είναι Αγγλικά, Ισπανικά και ελάχιστα Γαλλικά), θα πρότεινα να την δεις έστω μια φορά. Πιστεύω θα απολαύσεις την εξαιρετική σκηνοθεσία σε συνδυασμό με την αφήγηση σαν σε ντοκιμαντέρ.

Μια ταινία περίεργη, που σίγουρα προκαλεί το ενδιαφέρον το θεατή αλλά και το γέλιο, αν και στο τέλος απλώς βγαίνεις κουρασμένος από τις τόσες ιδέες που απλώς τοποθετήθηκαν.

Ο Πάμπλο Λαραΐν επιστρέφει στα σκοτάδια της Χιλιανής Ιστορίας για να επαναπροσδιορίσει τον Πινοσέτ ως ένα κουρασμένο από την αθανασία βαμπίρ, ξεχνάει όμως να πατήσει το φρένο σε μια τρελή αφήγηση που βρίθει ιδεών αλλά υπολείπεται συνοχής.

Η μαύρη κωμωδία του Πάμπλο Λαραΐν έχει ένα ευρηματικό σενάριο, αλλά συρρικνώνεται σε μια μονοτονία δίχως ουσιαστικές κορυφώσεις.

Το πρόβλημα είναι πως αντί να χτίζει πάνω στις ιδέες του, το σενάριο μοιάζει να επαναπαύεται σ' αυτές με μια μελαγχολική ραθυμία, που της στοιχίζει σε ρυθμό και συνοχή, οδηγώντας σε πλατειάσματα, επαναλήψεις και κενά.