Μια Ξεχωριστή Συμμορία(1964)

(Bande à Part / Band of Outsiders) | Πρώτη προβολή: 12-06-2014

«Η ξεχωριστή συμμορία» είναι τα άπαντα του Γκοντάρ για το σινεμά, το λάθος βλέμμα, την α-διακρισία, την παρερμηνεία, την άχαρη ζωή των αστών, την έλλειψη γνώσης και πείρας.

Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, έχει πραγματικά δημιουργήσει μια γοητευτική ταινία, στην οποία αναμιγνύει στοιχεία film noir και romance. Σαν να θέλει να βγάλει ομορφιά και ρομαντισμό μέσα από μια ταινία ληστείας.

Το αποθεωτικό σινεμά του Ζαν Λικ ξεδιπλώνεται σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια σε αυτό το αστραφτερό αριστούργημα. Το οποίο κρατάει σφιχτά μέσα του την πολιτική σκέψη και άποψη του δημιουργού του. Για τη διεκδίκηση της ίδιας της ζωής που για να το καταφέρουμε πρέπει να συγκρουστούμε με τις προκαθορισμένες αστικές μας συνήθειες, με τον ίδιο μας τον εαυτό. Να δούμε τη ζωή διαφορετικά, σαν πρόκληση για περιπέτεια.

Κυριευμένος από έρωτα και αναρχία, ο Γκοντάρ χορεύει γύρω από τα ειδολογικά κλισέ και τις μνείες στην τέχνη και τη φιλοσοφία για να συντάξει την «μουσικότερη» ταινία της νουβέλ βαγκ.

Πέρα από μοντέρνο, ως φιλμ που σχολιάζει τον εαυτό του, το «Bande à part» είναι και μεταμοντέρνο, καθώς βρίσκεται σε ευθύ διάλογο με ταινίες και έργα τέχνης και πολιτιστικά στοιχεία έξω από αυτό – σκεφτείτε πως ακόμα και μαγαζί με πινακίδα «nouvelle vague» εμφανίζεται στην οθόνη.

Ο Ζαν Λικ Γκοντάρ/ Jean-Luc Godard στα κέφια του, τα ανάλαφρα, όχι τα βαριά. Σε μια ταινία που παρωδεί, σίγουρα με το δικό του τρόπο, τα κλισέ των λαϊκών μυθιστορημάτων και των ταινιών "δεύτερης κατηγορίας" με ερωτικά τρίγωνα σε ανταγωνισμό, και σαν συμμορίες, μπλεγμένα σε νουάρ παρανομίες.

Είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που ένας κινηματογραφιστής στον οποίο είχε «κολλήσει» αρκετά άδικα η ταμπέλα του ελιτισμού κάνει μια αποφασιστική στροφή στην απλότητα, χωρίς όμως να χάνει τη γνησιότητα και τη δύναμη της υπογραφής του. Για το αν το ρίσκο απέδωσε, ας ρωτήσει κανείς ονόματα του διαμετρήματος του Quentin Tarantino και του Wong Kar-Wai μεταξύ άλλων...

Από τις κορυφαίες στιγμές του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους σκηνοθέτες.

Η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας είναι η ψυχή, η σάρκα και το αίμα αυτής της τόσο ιδιαίτερης ταινίας του Ζαν Λικ Γκοντάρ που δεν έχει χάσει καθόλου από την δροσιά της εποχής της και έχει επηρεάσει αρκετούς μεταγενέστερους κινηματογραφιστές παγκοσμίως.

Ρομαντική, παιχνιδιάρικη και εντελώς πρωτοποριακή στην εποχή της ανατροπή των συμβάσεων της κλασικής (χολιγουντιανής) αφήγησης σε μια από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές της νουβέλ βαγκ.

Μόνο για Γκονταρικούς.

Σήμερα φαντάζει ελάχιστα συναρπαστική όσον αφορά στην κινηματογράφησή της και παρακολουθείται με ενδιαφέρον όσον αφορά στην παραβατικότητα των νέων.