The Leftovers : Season 1(2014)

Αν και αναγνωρίζω ότι υπάρχουν ορισμένα προβλήματα σε κάποιους από τους χαρακτήρες (όπως στον πρωταγωνιστή και στη σύζυγό του), δεν μπορώ παρά να πω ότι από τους εξαιρετικούς, παράξενους και ανησυχητικούς τίτλους της αρχής, μέχρι το τελευταίο καρέ της πρώτης σεζόν, η σειρά είναι σπαρακτική, σοκαριστική, παράξενη. Δηλαδή υπέροχη.

Η πρώτη σεζόν του The Leftovers είχε αποκτήσει τη φήμη ότι ήταν «δύσκολο» να περάσει στον κόσμο και η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν επεισόδια που δοκίμασαν την υπομονή εκείνων που επενδύουν λιγότερο σε ιστορίες πνευματικών αναζητήσεων. Αλλά είναι και η σεζόν που υπογραμμίζει με τον καλύτερο τρόπο γιατί το The Leftovers είναι μια από τις καθοριστικές τηλεοπτικές σειρές αυτής της εποχής, μια σειρά που δείχνει το πώς αντιδρούν οι κακόμοιρες ανθρώπινες υπάρξεις, όταν συνειδητοποιούν ότι η ίδια τους η ζωή είναι ένα αστείο.

Ειδικότερα από το έκτο επεισόδιο και έπειτα, όταν και λάμπει το άστρο της Κάρι Κουν, η σειρά ανεβαίνει επίπεδο και τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα, ο πόνος των πρωταγωνιστών πιο κατανοητός στο κοινό και η θέαση του κάθε επεισοδίου καθίσταται μια ξεχωριστή εμπειρία που δε βρίσκεις πουθενά αλλού.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της σειράς είναι ότι δεν προσφέρει μασημένη τροφή. Θέτει πολλά ερωτήματα, δίνει απαντήσεις με το σταγονόμετρο.

Το Leftovers είναι αδιαμφισβήτητα μια σειρά που περιτριγυρίζεται από μυστήριο, όμως δεν στηρίζεται σε αυτό. Δεν επιθυμεί να ξεδιαλύσει τα αναπάντητα ερωτήματα των πρωταγωνιστών, αλλά πως οι ίδιοι προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν και να τα αντιμετωπίσουν.

Μου άρεσαν οι εξαιρετικές ερμηνείες, το υπέροχο soundtrack και γενικότερα το αίσθημα συγκρατημένης θλίψης και απόγνωσης που εκφράζει, ταιριάζει με το συναισθηματικό μούδιασμα των ηρώων σχετικά με αυτήν την ξαφνική και αναιτιολόγητη εξαφάνιση!

To Leftovers μπορεί ποτέ να μην γίνει mainstream επιτυχία, αλλά είναι ένα διαμαντάκι που αξίζει να το δώσεις μια (και δύο) ευκαιρίες.

Γι' αυτό και προειδοποίησα και, παρά ταύτα, λέω: τολμήστε αυτό το υπέροχα βασανιστικό trip, χωρίς καμιά επιφύλαξη. Η ψυχή θα ζοριστεί, αλλά αξίζει πού και πού να τη ζορίζουμε. Η καρδιά θα ζοριστεί, αλλά αξίζει πού και πού να τη ζορίζουμε. Όσοι συμφωνούν, να το πράξουν.

Η σειρά είναι αγωνιώδης και σκληρή, σχεδόν εκβιαστικά ελκυστική, σε σημείο που μπορεί να έχει κανείς τύψεις αν σταματήσει να την παρακολουθεί.

Το πιο εντυπωσιακό ίσως στοιχείο της σειράς, είναι η αργή και βασανιστική ανάπτυξη. Σε αυτή την πρώτη σεζόν, υπάρχουν πολύ σωστά τοποθετημένα επεισόδια που αλλάζουν τη ροή της ιστορίας, φτιάχνοντας μια καινούρια και λογικά σε κάποιο σημείο των επόμενων σεζόν, όλα θα εμπλακούν.